Co to jest cenzura, cenzura od przeszłości do teraźniejszości

Co to jest cenzura, co oznacza cenzura?

W miarę zagłębiania się w cenzurę, której przykłady spotykamy w wielu dziedzinach, fakty dotyczące jej powstania i wdrażania niosą ze sobą wiele kwestii, które mogą budzić niepokój. Cenzura, która na pierwszy rzut oka wydaje się mieć niewinny cel, z czasem przekształciła się w element zagrażający wolnej woli.
Cenzura z definicji;
Cenzor; Jest to zakaz całości lub części produktów, takich jak wiadomości, książki, zdjęcia, filmy, artykuły, które zostały uznane za nieodpowiednie z punktu widzenia interesu publicznego, poprzez zbadanie ich przed publikacją.
Cenzura była obecna w naszym życiu od najdawniejszych czasów ludzkości, zmieniając sposób jej stosowania i jej surowość. Od wieków przed naszą erą stosowano cenzurę, niekiedy podnosząc wymiar przemocy do bardzo wysokich rozmiarów, w obawie przed utratą władzy, i próbowano uniemożliwić świadomość i wolną wolę poprzez wywieranie absolutnego nacisku na ludzi. Na przykład; Księgi Achillesa, Eurypidesa i Arystofanesa, którzy sprzeciwiali się niewolnictwu na Półwyspie Greckim, zostały uznane za budzące sprzeciw i spalone na placach. W tym samym okresie książki w bibliotekach w Bergamie i Aleksandrii zostały zniszczone przez spalenie.
Cenzor, Został zinstytucjonalizowany wraz z wynalezieniem prasy drukarskiej i wzrostem liczby drukowanych książek.
Prasa drukarska została wynaleziona i rozpowszechniona w Europie w 1444 roku. Prasa drukarska mogła wejść do Imperium Osmańskiego w 1729 roku i tylko niektóre książki mogły być drukowane. Na przykład w okresie wielkiego wezyra Seyita Alego Paszy czytanie książek naukowych, astronomicznych i filozoficznych uznano za budzące sprzeciw i uniemożliwiono ich dotarcie do opinii publicznej.
Pierwsza oficjalna praktyka cenzury w okresie osmańskim rozpoczęła się w 1864 r. Wraz z Regulaminem prasowym. Za pomocą tego rozporządzenia próbowano kontrolować prasę i publikacje, zezwolono na wydawanie gazet i czasopism, a rząd uzyskał uprawnienia do zamykania organów medialnych, gdy uzna to za konieczne. W rezultacie zamknięto wiele gazet i czasopism, a pisarzy aresztowano i zesłano.
Regulamin prasowy – art. 15:
„W przypadku opublikowania artykułów, które mogą obrażać monarchę i rodzinę rządzącą i mogą być uznane za atak na prawa suwerenne, nakładana jest kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 3 lat lub grzywna w wysokości od 25 do 100 złotych”.
*Całe rozporządzenie pełne jest zakazów i kar.
Okresem, w którym cenzura była najbardziej odczuwalna, był II. Okres Abdülhamit (1878). W tym okresie zamknięto wiele gazet i czasopism, a wszystko, co zostało wydrukowane, zostało sprawdzone pod kątem celowości politycznej. Do tego stopnia, że ​​po pewnym czasie gazety musiały publikować ocenzurowane miejsca puste.
Cenzura stosowana wobec prasy w II okresie konstytucyjnym została zniesiona, dlatego 23 września, dzień ogłoszenia monarchii konstytucyjnej, zaczął być obchodzony jako Dzień Prasy.
Przed II wojną światową cenzura była szeroko rozpowszechniona w krajach rządzonych przez faszyzm i nazizm. Niestety w takich miejscach nie można mówić o wolności słowa i prasy. W krajach demokratycznych cenzura (wulgaryzmy, wulgaryzmy itp.) może być stosowana w szczególnych przypadkach.
*II. Cenzura była również praktykowana podczas II wojny światowej.
Wraz z rozwojem przemysłu kinowego i telewizyjnego filmy, programy telewizyjne, seriale itp. zaczął rosnąć. Ten wzrost przyniósł różnorodność tematu. Fakt, że wiele poglądów nieuchronnie dociera do dużych mas, doprowadził do intensywnego śledzenia tych sektorów i cenzurowania, gdy uznano to za konieczne. Naciski władców w tej kwestii były okresowo różne.
*Telewizja w Turcji jest nadzorowana przez RTÜK (Radę Najwyższą ds. Radia i Telewizji). RTÜK ma prawo do przerywania transmisji, gdy uzna to za konieczne.