PRAWA CZŁOWIEKA

JAKA JEST KONCEPCJA PRAW?
Pojęcie prawa jest uzasadnionym i ogólnie akceptowanym społecznie pojęciem, które istnieje przeciwko czemuś lub osobie w oparciu o wartości moralne lub normatywne. Zdefiniować to pojęcie w sposób ogólny; Odnosi się do sumy interesów chronionych przez porządek prawny.

CZYM SĄ PRAWA CZŁOWIEKA?

Obejmuje całą ludzkość, a nie pojedyncze społeczeństwo. Stwierdza, że ​​istoty ludzkie powinny mieć określone prawa, ponieważ są ludźmi. Innymi słowy, są to prawa nadane wszystkim ludziom tylko dlatego, że są ludźmi, niezależnie od różnic, takich jak religia, rasa, płeć, wiek, przekonania, pochodzenie etniczne. Podstawowe prawa człowieka mają trzy powiązane ze sobą podstawowe obowiązki. Te; zapobiegać niesprawiedliwości, chronić ofiary niesprawiedliwości i pomagać im. Prawa człowieka; Jest to całokształt praw podstawowych, które jednostka będzie posiadała i powinna mieć od chwili narodzin oraz praw, które jednostka może chronić swoje indywidualne i społeczne interesy.
Prawa człowieka odnoszą się do środowisk niezbędnych do ochrony ludzkiej godności i ludzkich wartości oraz do życia w sposób ludzki. Prawa człowieka; Ma wiele praw, takich jak prawa polityczne, legislacyjne, wolność, przekonania, komunikacja, osobowość, zakaz tortur, obywatelstwo, wolność słowa. Oprócz tych praw mają również prawa, takie jak godziwa płaca, związek zawodowy, korzystanie ze służby zdrowia, jakość życia i samorozwój bez bycia dyskryminowanymi. Wśród podstawowych praw człowieka znajdują się również takie punkty, jak zakaz tortur i złego traktowania oraz zakaz dyskryminacji. Istnieją takie prawa, jak zakaz niewolnictwa i pracy przymusowej, prawo do założenia rodziny i prawo do godnego życia. Za podstawę przyjmuje się, że wszyscy ludzie są równi w prawach, godności i równi w wolności.
Podstawowe prawa człowieka to te, które są chronione przez systemy prawne i mają charakter uniwersalny. To są prawa, których ludzie potrzebują, aby przeżyć. Prawa te są niezbędne, aby ludzie mogli zaspokoić swoje potrzeby społeczne i osobiste.
Aby spojrzeć na prawa człowieka jako podstawę; Konieczne jest posiadanie takich praw, jak życie, edukacja, czyste środowisko, zdrowie, schronienie, wyżywienie, ochrona, immunitet osobisty, komunikacja, religia i sumienie, własność, prywatność, petycja, podatki, obywatelstwo oraz prawo do głosowania i bycia wybranym.
Konceptualizację praw człowieka można podzielić na trzy fazy. Pierwszym z nich są prawa człowieka pierwszej generacji. prawa człowieka omówione w tym kontekście; rodzą się i żyją wolni i równi. Źródłem suwerenności jest naród. Ludzie mają różne naturalne prawa. Te prawa naturalne to; prawa takie jak wolność, własność, bezpieczeństwo. I tylko szkodliwe działania mogą być zakazane. Ponownie, każdy jest niewinny, dopóki nie udowodni mu się winy. Ponownie, nacjonalizacja, język narodowy, kultura i przyjęcie państwa są również w tym okresie. prawa człowieka drugiej generacji; W przeciwieństwie do pierwszej generacji obejmuje również prawa gospodarcze, społeczne i kulturalne. Zwłaszcza prawa drugiej generacji zaczęły pojawiać się po rewolucji 17 października. Prawa drugiej generacji obejmują prawo do samostanowienia. Wreszcie, prawa człowieka trzeciej generacji są zawarte w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Od 1987 r. uznaje się prawo do skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Oprócz dwóch pierwszych pokoleń należy przyjrzeć się prawom objętym prawami człowieka trzeciej generacji. Kiedy patrzymy na te prawa, możemy dostrzec takie prawa, jak życie w pokojowym środowisku, zapewnienie praworządności, bycie rządzonym zgodnie z wymogami praworządności, ustanowienie równości między kobietami i mężczyznami, życie w zdrowym środowisku , poszanowanie praw dzieci, ochrona społeczności różniących się pod względem językowym i kulturowym oraz prawo do decentralizacji.
Jeśli musimy przyjrzeć się dokumentom, które stanowią podstawę praw człowieka; Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z dnia 10 grudnia 1948 r. oraz Europejska Konwencja Praw Człowieka z dnia 04 listopada 1950 r. Türkiye podpisało tę konwencję w 1954 roku i stała się ona częścią ustawodawstwa krajowego.

OGRANICZENIA PODSTAWOWYCH PRAW I WOLNOŚCI

Jednym z punktów, o których można wspomnieć w odniesieniu do praw człowieka, jest ograniczenie podstawowych praw i wolności. Po pierwsze, zakaz tortur nie może podlegać żadnym ograniczeniom ani zmianom. Jednocześnie, nawet w przypadku wojny lub stanu wyjątkowego, zasady niewolnictwa, pracy przymusowej i legalności kar należą do praw, których nie można ograniczać. W miejscu, w którym należy dokonać ograniczenia, wymagana jest zasada, że ​​ograniczenia te powinny być zgodne z prawem. A w przypadku, gdy znikną czynniki powodujące ograniczenie, ograniczenia również muszą zniknąć.

OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE PRAW CZŁOWIEKA

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka została opublikowana 10 kwietnia 1948 roku, po decyzji Rady Ministrów, w następstwie deklaracji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z 6 grudnia 1969 roku. A deklaracja, która składa się z 30 artykułów, w zasadzie obejmuje to, że każdy człowiek jest równy. W tym kontekście obejmuje równe traktowanie każdego człowieka, bez względu na język, religię, rasę, pochodzenie, kulturę, płeć, wiek.

ORGANIZACJE DZIAŁAJĄCE NA RZECZ PRAW CZŁOWIEKA

Prawa człowieka działają po to, aby chronić istnienie tych praw, zachować je i zapewnić każdemu. Biorąc pod uwagę te organizacje; Amnesty International, Human Rights Watch, Międzynarodowa Komisja Prawników, Międzynarodowy PEN Club, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Międzynarodowa Liga Praw Człowieka.

PRAW CZŁOWIEKA W TURCJI

Jeśli chodzi o prawa człowieka, w konstytucji naszego kraju z 1982 r. stwierdzono również, że Republika Turcji jest państwem prawa, które szanuje prawa człowieka. Pierwszy krok po podpisaniu tego dokumentu w 1954 roku został podjęty 5 grudnia 1990 roku ustawą o numerze 3686. W związku z tym w ramach TGNA powołano Komisję Śledczą ds. Praw Człowieka. W 1991 r. zaczęto wyznaczać Ministra Stanu do monitorowania i koordynacji praw człowieka. W 1993 r. na mocy dekretu z mocą ustawy powołano Organizację Praw Człowieka. Straciła ona jednak ważność w wyniku stwierdzenia jej nieważności przez Trybunał Konstytucyjny. Następnie w 1994 r. powołano Głównego Radcę Praw Człowieka i Wysoką Radę Doradczą ds. Praw Człowieka, które zostały zlikwidowane w 1996 r.
W kwietniu 1997 r. wraz z okólnikiem premiera powołano Najwyższą Radę Praw Człowieka. W następstwie tych wydarzeń Komitet Dekady Edukacji o Prawach Człowieka w dniu 4 czerwca 1998 r.; Powstał po opublikowaniu go w Dzienniku Urzędowym. W 2000 r. powołano Wojewódzkie i Powiatowe Rady Praw Człowieka.
Wojewódzkie i Powiatowe Rady Praw Człowieka zostały powołane Zarządzeniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym z dnia 2 listopada 2000 r. pod numerem 24218 w celu zapewnienia ochrony praw człowieka i zapobiegania naruszeniom. Ponadto w różnych instytucjach i organizacjach powstały jednostki zajmujące się prawami człowieka. W 2001 r. w ramach głównych jednostek służbowych w ramach centralnej organizacji Ministerstwa powołano Prezydium ds. Praw Człowieka. W dodatkowych artykułach tej ustawy uregulowano także kwestię powołania Najwyższej Rady Praw Człowieka oraz Rady Doradczej ds. Praw Człowieka. Zapewniono możliwość ustanowienia komisji śledczych ds. zarzutów naruszenia praw człowieka.